Renesans gier planszowych

Renesans gier planszowych

Dzieciństwo – czas beztroski i wiecznej zabawy, na której nierzadko spędzano całe dnie, a może nawet i noce. Wtedy można było robić wszystko to, na co tylko miało się ochotę: śpiewać, tańczyć, recytować, bawić się w policjantów i złodziei, w chowanego, dwa ognie, a nawet w różnego rodzaju gry planszowe, które wówczas były dostępne. A jak jest dziś? Czy odeszły już na dobre w zapomnienie, czy może wręcz przeciwnie: przeżywają właśnie swój renesans?

Czym jest gra?

Gra to rodzaj zabawy towarzyskiej z wykorzystaniem różnych przedmiotów, które mają za zadanie ułatwić jej przebieg i uczynić ją bardziej atrakcyjną np. kostka, plansza, figurki, pionki itp. Zwykle przeprowadzona jest ona według ściśle określonych i jednoznacznych zasad, których muszą przestrzegać wszyscy bez wyjątku, aby mieć pewność, że w trakcie gry nikt nie będzie oszukiwał ani wprowadzał w błąd pozostałych uczestników. Ich ilość zazwyczaj waha się od dwóch do kilku lub kilkunastu osób, w zależności od rodzaju lub dyscypliny danej gry. Natomiast głównymi jej elementami są: rywalizacja, weryfikacja własnych umiejętności lub nauka nowych, konfrontacja z innymi uczestnikami, integracja (w przypadku dyscyplin sportowych), a nawet i przede wszystkim – rozrywka oraz pretekst do wspólnego spędzania czasu w twórczy sposób. Co więcej, gry można podzielić na:

  • Hazardowe – gry z wykorzystaniem pewnych środków materialnych, które w zależności od ich przebiegu można stracić lub podwoić ich wartość; aby w nie zagrać, należy użyć kości, kart lub specjalnych urządzeń np. automatów lub ruletki. Co ciekawe, zalicza się do nich również loterie (bingo) i totalizatory sportowe (gry Lotto);
  • Komputerowe – czyli programy komputerowe, które pozwalają na samodzielną grę lub z kilkoma osobami jednocześnie, ale nie wymagają interakcji z drugiej strony, często naśladują tradycyjne gry planszowe lub karciane, lecz nie dają możliwości bezpośredniej konfrontacji face to face;
  • Umysłowe, czyli logiczne lub strategiczne – ich rezultat zależy w głównej mierze od świadomych decyzji podejmowanych przez graczy. Co więcej, wymagają one myślenia, analizy sytuacji, wyciągania wniosków, wyobraźni oraz pewnej wiedzy związanej z teorią danej gry;
  • Wodne – zostały wymyślone przez starożytnych Greków i Rzymian, znane były również w Bizancjum i krajach islamskich, a polegały na nagłym i niespodziewanym oblewaniu przechodniów i spacerowiczów lub stwarzaniu innych atrakcji tego typu za pomocą odpowiednich urządzeń hydraulicznych;
  • Sportowe – gry będące jednocześnie dyscyplinami: tenis, ping-pong (tenis stołowy), krykiet, golf, polo, piłka nożna.

A zatem niewątpliwą zaletą gier jest ich różnorodność, łatwy i powszechny dostęp oraz wiele kategorii, dyscyplin i odmian, które zadowolą wszystkich bez wyjątku, nawet tych najbardziej wymagających. Z całą pewnością każdy znajdzie tu coś dla siebie niezależnie od wieku czy zainteresowań. W tym miejscu warto jednak zadać sobie jedno, ale bardzo ważne pytanie: czy w dobie Internetu i aplikacji mobilnych gry planszowe mają jeszcze jakąkolwiek rację bytu?

 

Gry planszowe wracają do łask

Czasy mojego dzieciństwa przypadły na lata 90., a więc wtedy, kiedy nie znano jeszcze czegoś takiego jak telefon komórkowy, płaskie telewizory, laptopy i inne cuda elektroniki, z których dziś chętnie korzystamy, a Internet raczkował, że już o grach komputerowych na szeroką skalę nie wspomnę – no może za wyjątkiem pasjansa i innych tego typu. Kiedy byłam mała, na świecie były popularne takie gry, jak: chińczyk, warcaby, szachy, domino, państwa-miasta, statki, różne gry karciane, a nawet kalambury. Brała w nich udział cała rodzina albo przynajmniej starsze rodzeństwo, działo się to zazwyczaj w niedzielne popołudnia jesienią lub zimą, a emocji i śmiechu przy tym było co niemiara. Bardzo dobrze wspominam tamten czas i nawet gdybym mogła, za nic w świecie nie zamieniłabym tego na coś innego. Potem, jak wiadomo, pojawił się wielki boom na gry komputerowe, które na pewien czas wyparły te tradycyjne, a rodzina coraz więcej czasu spędzała osobno niż razem, co nieraz bywało przyczyną kłótni.

 

A jak jest dziś? Otóż okazuje się, że od pewnego czasu można zaobserwować wyraźny renesans gier planszowych. Dlaczego warto do nich wrócić i to być może już na stałe? Odpowiedzi jest co najmniej kilka:

  • stwarzają okazję do bezpośredniego, osobistego kontaktu z innymi,
  • są przyjemną obietnicą miłego spotkania i dobrej zabawy,
  • dają pretekst do tego, aby wspólnie spędzać czas, dzięki czemu znika problem samotności i izolacji, jak dzieje się to w przypadku gier komputerowych,
  • nie wymagają długotrwałych przygotowań, drogiego sprzętu ani oprogramowania,
  • nie mają w sobie elementów brutalności ani nie uczą wulgaryzmów,
  • stanowią doskonały trening dla umysłu, ponieważ wymagają od gracza koncentracji, logicznego myślenia oraz umiejętności skojarzeń,
  • uczą współdziałania i przestrzegania określonych reguł,
  • uczą konfrontacji z porażką i związanymi z nią uczuciami: złością, frustracją, uczuciem przegranej, negatywnymi emocjami,
  • dają realną szansę do zdobywania określonej wiedzy i konkretnych umiejętności z nią związanych, czyli łączą przyjemne z pożytecznym,
  • pomagają w lepszej i efektywniejszej nauce w szkole, poprzez zainteresowanie się danym tematem na szerszą skalę.

Jeśli zatem masz już dość spędzania wolnego czasu – zwłaszcza z dziećmi – na oglądaniu telewizji, siedzeniu przed komputerem lub czytaniu po raz kolejny tych samych książek, gry planszowe okażą się dla Ciebie wręcz doskonałym rozwiązaniem. Dzięki nim nie tylko przypomnisz sobie czasy dzieciństwa, ale również odkryjesz, ile radości i pozytywnych emocji może dać możliwość spotkania się z drugim człowiekiem. Udanej zabawy!

Alenudno.pl
Dla nas nuda nie istnieje

kontakt